| » نماز و امام حسین | |
|
* اگر قرآن در آغاز بزرگترین سورهى خود (بقره) مىفرماید: «الّذین یؤمنون بالغیب و یقیمون الصلوة»(121) و همچنین در کوچکترین سورهى خود (کوثر) از نماز سخن به میان مىآورد، امام حسین علیه السلام آن را اقامه مىنماید. «اَشهد انّک قد اقمت الصلوة»(122) * اگر قرآن مىفرماید: «و ارکعوا مع الراکعین»(123)، امام حسینعلیه السلام نماز را با جماعت آن هم در برابر صفوف دشمن برگزار مىکند. * اگر قرآن نحوهى اقامه نماز در میدان جنگ را به پیامبرصلى الله علیه وآله آموزش مىدهد؛ «و اذا کنتَ فیهم فاقمت لهم الصلوة فلتقم طائفةٌ منهم معک ولیأخذوا اسلحتهم...»(124)، امام حسینعلیه السلام در میدان جنگ نماز را اقامه مىفرماید. * اگر قرآن نماز را به عنوان یک منبع انرژىزاى غیبى معرّفى و مؤمنان را امر به استعانت از آن مىفرماید: «استعینوا بالصبر و الصلوة»(125)، امام حسینعلیه السلام نیز در بحبوحهى جنگ و مشکلات آن، از نماز استعانت مىجوید. * اگر قرآن اقامهى نماز را در اوّل وقت سفارش مىفرماید؛ «اقم الصلوة لدلوک الشمس»(126)، امام حسین علیه السلام نماز ظهر عاشورا را در اوّل وقت اقامه فرمودند. * اگر حضرت عیساى مسیحعلیه السلام تا زمانى که نفس دارند، مأمور به اقامه نماز شدهاند؛ « و اوصانى بالصلوة و الزکوة ما دمت حیّا»(127)، امام حسینعلیه السلام نیز تا آخرین لحظه همراه نماز است. * اگر قرآن از کسانى که تجارت، آنها را از نماز غافل نمىسازد، ستایش مىکند؛ «رجال لا تلهیهم تجارة و لا بیع عن ذکر اللّه و اقام الصلوة»(128)، راجع به امام حسینعلیه السلام چه باید گفت که حتّى حفظ جان هم او را از نماز غافل نساخت. * امام حسین علیه السلام نه تنها خود نماز خواند که نمازهاى نمازگزاران را نماز کرد. در حدیث مىخوانیم: سه چیز موجب قبولى نماز است: حضور قلب، نماز نافله و تربت سیدالشهدا. * امام حسین علیه السلام به خواهرش زینب علیها السلام مىفرماید: در نمازت به من دعا کن. * نماز باید در جامعه و علنى اقامه شود؛ «اقیموا الصلوة» و امام حسین علیه السلام با آنکه مىتوانست در خیمه نماز بخواند و با اینکه نمازش شکسته بود، در مقابل جمعیت نماز بپا داشت. هنگام اقامهى نماز در ظهر عاشورا، 30 تیر به سوى حضرت رها شد، یعنى در برابر هر کلمه از حمد و رکوع و سجده تقریبا یک تیر به امام پرتاپ شد. * به راستى نماز چیست که در عصر تاسوعا هنگامى که به سید الشهداعلیه السلام پیشنهاد حمله مىشود، حضرت طى چند نوبت گفتگو جنگ را یک روز به تأخیر مىاندازند و مىفرمایند: «انّى اُحبّ الصلوة» و نفرمود: مىخواهم نماز بخوانم، بلکه فرمود: من نماز را دوست دارم. بسیارى از ما نماز مىخوانیم، ولى چقدر نماز را دوست داریم؟ زراره از امام صادق علیه السلام در باره کعبه پرسید: دهها سال است که هرگاه دربارهى حج و کعبه از شما سوال مىکنم، پاسخ جدیدى مىدهید، علم شما به کجا متّصل است؟ امام فرمودند: آیا مىخواهى کعبهاى که هزاران سال قبل از آدم بوده با چند کلمه اسرارش تمام شود. این در حالى است که کعبه و تمامى اسرار و رموز آن که امام به آن اشاره فرمودند، تنها قبلهى نماز است و قبله، یکى از شرایط نماز!! * امام حسین علیه السلام حاضر مىشود تا بدن مبارکشان سوراخ سوراخ شود، ولى ارزش نماز شکسته نشود. سر مقدّس سید الشهدا بر روى نى قرآن مىخواند، یعنى سر از بدن جدا مىشود ولى سر و دل از قرآن جدا نمىشود. عزادارن حسینى! ظهر عاشورا در هر کجا هستید، به یاد امام حسین علیه السلام و آخرین نماز کربلاى او، همراه با حضرت مهدى (عجلاللَّهتعالىفرجهالشریف) نماز ظهر عاشورا را باشکوه و با اخلاص بپا دارید. 121) بقره، 3. 122) زیارت عاشورا. 123) بقره، 43. 124) نساء، 102. 125) بقره، 153. 126) اسراء، 78. 127) مریم، 31. 128) نور، 37. |
